عفونتها و زخمهای واژینال
دهانه رحم در پایینترین بخش رحم و در بالاترین بخش واژن قرار گرفته است. زخم دهانه رحم، در حقیقت حالتی غیرطبیعی در دهانهرحم و تغییر شکل مخاط آن می باشد که با چشم قابلتشخیص است؛ سلولهای زیاد به رنگ قرمز و مخملی شکل. این حالت زمانی رخ میدهد که لایه داخلی کانال دهانه رحم به بیرون رشد کند.
به نظر میرسد که این مشکل، حالتی فیزیولوژیک و طبیعی باشد و به اشتباه به آن زخم گفته میشود. در خانمهای جوان که سطح هورمونها در آنها بالاست، در خانمهایی که قرصهای پیشگیری از بارداری استفاده میکنند و در خانمهای باردار، ممکن است مخاط داخل دهانه رحم به بیرون گستردگی پیدا کند که به آن «اکتروپیون» میگویند.
زخم دهانه رحم را نباید علامت بیماری دانست، زیرا گاهی در زنان کاملا سالم هم مشاهده میشود و به دلیل اینکه بافت آن کمی نازکتر از قسمتهای دیگر است، خود را بیشتر به رنگ قرمز روشن نشان میدهد. این وضعیت منجر به سرطان نمیشود.
متاسفانه برخی پزشکان به بیمار میگویند به «زخم دهانه رحم» مبتلا شده است، بدون اینکه توضیح دهند واقعا زخمی در کار نیست و با عمل جراحی سوزاندن یا انجماد اقدام به از بین بردن این بافت میکنند تا بافت «اسکواموس» که بافت طبیعی خود دهانه رحم است، ایجاد شود، در حالی که با گذشت زمان و به مرور و با افزایش سن در مدت 4 تا 5 سال این فرایند خود به خود اتفاق میافتد و اگر عفونت یا مشکلی وجود نداشته باشد، نیازی به انجام این اقدامها نیست.
اگر زخم دهانه رحم، باعث افزایش ترشحات واژن شود یا هنگام روابط زناشویی باعث خونریزی شود، باید مورد بررسی بیشتر و «کولپوسکوپی» قرار گیرد.
همانطور که گفته شد اگر این حالت بدون عفونت باشد، نیازی به انجماد یا کرایو نیست. از طرفی انجماد، دقت تست پاپاسمیر را که نوعی آزمون تشخیص سلولهای سرطانی است، کم میکند و ممکن است جواب مثبت یا منفی کاذب ایجاد کند.
متاسفانه در برخی مراکز بهداشتی این نوع درمان نادرست انجام میشود که اصلا توصیه نمیشود.بیرونزدگی به خودی خود درمان هم ندارد و پیگیری و معاینههای روتین معمول نباید باعث ایجاد ترس در بیمار شود.
اگر این بیرونزدگی یا به اصطلاح عموم «زخم دهانه رحم»، باعث افزایش ترشحات واژن شود یا هنگام روابط زناشویی باعث خونریزی شود، باید مورد بررسی بیشتر و «کولپوسکوپی» قرار گیرد.
کولپوسکوپی، معاینه ذرهبینی مخاط گردن رحم است و پزشک در آن با میکروسکوپ سه بعدی، مخاط را مشاهده میکند و با استفاده از محلولهای خاصی مثل اسید استیک در محل میتواند زخم فیزیولوژیک را از نوع غیرطبیعی تشخیص دهد.
برخی مواقع این زخمها حالت پیشسرطانی دارند که البته احتمال آن خیلی کم است. به خصوص در سنین نزدیک یائسگی یا یائسگی که ما انتظار بیرونزدگی مخاط را نداریم، اهمیت انجام معاینه ذرهبینی مخاط گردن رحم بیشتر است.
این حالت در بیشتر زنان سالم هم وجود دارد و علامتی ندارد و در معاینههای معمول، پزشک متوجه این مشکل میشود.فقط گاهی باعث بروز ترشحات میشود. در زنان جوان (به دلیل روابط زناشویی بیشتر) و مخصوصا زنانی که قرصهای ترکیبی خوراکی مصرف میکنند، امکان ایجاد این مشکل بیشتر است. میتوان گفت ترشحات واژینال بدون سابقه عفونت میتواند علامتی از زخم دهانه رحم باشد. برخی خانمهای مبتلا هنگام روابط زناشویی ممکن است دچار خونریزی شوند که باید بعد از بررسی دقیق دهانه رحم، برایشان کولپوسکوپی انجام شود، یعنی معاینه ذرهبینی مخاط گردن رحم.
اگر زخم دهانه رحم فیزیولوژیک و به علت بالابودن استروژن ایجاد شده باشد، باعث ناباروری نمیشود، زیرا هیچ مساله فیزیولوژیکی مانع بارداری نخواهد شد، مگر اینکه عفونت روی آن برآمدگی ایجاد شده باشد که با درمان معمولی بهبود پیدا نکند. در این صورت لازم است کرایوتراپی یا انجماد انجام شود که البته آن هم مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
وقتی باروری ایجاد شود، یعنی عفونت حادی وجود نداشته است، چون عفونت حاد معمولا مانع بارداری است. برای عفونتهای معمول میتوان از کرمها یا آنتیبیوتیکهایی که برای بارداری و جنین ضرر ندارد استفاده کرد.
معمولا دو ماه بعد از کرایو و درمان عفونت با دارو میتوان برای بارداری اقدام کرد.
منبع : بخش سلامت تبیان